WŁADZA RODZICIELSKA, KONTAKT Z DZIEĆMI
CZY OGRANICZENIE WŁADZY RODZICIELSKIEJ OZNACZA BRAK KONTAKTÓW Z DZIECKIEM ?
Co jest istotne – niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów, tj. spotkań, odwiedzin, zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu, utrzymywania korespondencji i korzystania z innych środków porozumiewania na odległość. Kwestię uregulowania wzajemnych kontaktów rodzice małoletniego dziecka powinni ustalić wspólnie, kierując się jego dobrem i biorąc pod uwagę jego rozsądne życzenia.
• ograniczyć przedmiotowe kontakty (np. zakazać spotykania się z dzieckiem, przy zachowaniu możliwości porozumiewania się na odległość, zakazać zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu, zezwolić na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców lub kuratora),
• całkowicie zakazać kontaktów (np. gdy ojciec dziecka został skazany prawomocnym wyrokiem za molestowanie seksualne małoletniego).
Adwokat dr Iwona Zielinko
CZY PRZY ROZWODZIE OBOJE RODZICE MOGĄ ZACHOWAĆ WŁADZĘ RODZICIELSKĄ ?
Również po rozwodzie rodzice mogą zachować pełen zakres władzy rodzicielskiej, jeśli potrafią się porozumieć. Konieczne jest jednak uregulowanie kontaktów dziecka z każdym rodzicem, m. in. należy ustalić miejsce zamieszkania małoletniego. Najczęściej jednak zdarzają się sytuacje, że skonfliktowani małżonkowie nie są w stanie ustalić wspólnego stanowiska odnośnie sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej oraz utrzymywania kontaktów z dzieckiem po orzeczeniu rozwodu. W takiej sytuacji zazwyczaj Sąd ogranicza władzę rodzicielską jednemu z nich, kierując się dobrem dziecka.
Adwokat dr Iwona Zielinko
CZY SĄDY ZAWSZE PRZYZNAJĄ KOBIECIE WŁADZĘ RODZICIELSKĄ I USTALAJĄ MIEJSCE POBYTU DZIECI PRZY MATCE ?
Sąd – orzekając rozwód małżonków – zazwyczaj musi stanąć przed trudną decyzją i rozstrzygnąć o władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem i ustalić jego miejsce zamieszkania. Należy brać pod uwagę środowisko, w jakim małoletnie dziecko będzie się wychowywać, poziom życia, jaki rodzic będzie w stanie mu zapewnić, czas poświęcony na wychowanie dziecka i przede wszystkim stanowisko zaproponowane przez rodziców.
W naszej praktyce spotykaliśmy kobiety, wychodzące z absurdalnego założenia, że skoro urodziły dziecko, to Sąd wyłącznie im winien automatycznie przyznać prawo do opieki nad dzieckiem, pomijając ojca dziecka.
Można zaobserwować, że sądy rodzinne w większości przypadków przyznają pełnię praw rodzicielskich matkom, marginalizując rolę ojca. Z czego to wynika? W naszym społeczeństwie wciąż dominuje stereotyp „Matki-Polki” – kobiety, która zajmuje się domem, wychowywaniem dzieci, które wydała na świat, a rola mężczyzny polega na utrzymaniu rodziny. Ciężko jest nam sobie wyobrazić mężczyznę w roli ojca, który poświęca dziecku cały swój czas, obdarza bezgraniczną miłością i próbuje pogodzić pracę z obowiązkami domowymi. Ponadto zdecydowana większość ojców woli, by dzieci po rozwodzie zamieszkały z matką, a ojcowie zadowalają się kontaktami z dziećmi od czasu do czasu i płacą alimenty
Niejednokrotnie zdarzają się jednak ojcowie o wyższych kompetencjach wychowawczych niż matki, świetnie zorientowani w sprawach dzieci i walczący o powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej właśnie im. Trzeba przyznać, że bezkompromisowa walka takich ojców o swoje prawa, połą- czona z przedłożeniem Sądowi wiarygodnych dowodów, które wyeksponują atuty ojca, na ogół prowadzi do satysfakcjonujących rozstrzygnięć sądowych. Coraz popularniejsza staje się także opieka naprzemienna nad dziećmi, ale może zostać orzeczona tylko wtedy, gdy między rodzicami nie ma konfliktu. W takich sytuacjach warto skorzystać z pomocy doświadczonego fachowca – adwokata, który – mając dystans do sprawy i lata praktyki – opracuje najskuteczniejszą strategię walki o Państwa interesy.
Adwokat dr Iwona Zielinko
CZYM KIERUJE SIĘ SĄD PRZY OGRANICZANIU WŁADZY RODZICIELSKIEJ JEDNEMU Z RODZICÓW ?
Ograniczenie władzy rodzicielskiej jednemu lub obojgu rodzicom może nastąpić m. in. na skutek działania (umyślnego lub nieumyślnego) przeciwko dobru małoletniego dziecka. Mogą to być następujące sytuacje:
• trwała przeszkoda w wykonywaniu władzy rodzicielskiej, np. porzucenie dziecka poprzez wyjazd za granicę, nie interesowanie się losem dziecka i jego wychowaniem, choroba psychiczna rodzica, zaginięcie rodzica, przebywanie rodzica w warunkach izolacji,
• wywierania na dziecko negatywnego wpływu,
• zaniedbywania przez rodziców obowiązków względem dziecka, np. głodzenie dziecka, zaniechanie leczenia, obowiązku szkolnego, tolerowanie u dziecka zachowań niemoralnych, tj. pijaństwo, narkotyki,
• trudne warunki materialne rodzica, które uniemożliwiają prawidłowy rozwój dziecka,
• brak porozumienia między rodzicami w istotnych sprawach dla dziecka
Sąd rodzinny musi wnikliwie zbadać sytuację rodzinną, przesłuchać strony, powołanych świadków. Często również zwraca się do biegłych psychologów z Rodzinnego Ośrodka Diagnostyczno – Konsultacyjnego o opinię na temat charakteru więzi rodziców z dzieckiem oraz osobistych umiejętności i kompetencji wychowawczych każdego z rodziców. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd ocenia, który z rodziców daje lepsza gwarancję prawidłowego wychowania dziecka.
Adwokat dr Iwona Zielinko
JAKIE WARUNKI TRZEBA SPEŁNIĆ, BY SĄD ORZEKŁ OPIEKĘ NAPRZEMIENNĄ A NAD DZIECKIEM ?
System opieki naprzemiennej nad dzieckiem jest najbardziej popularny w krajach skandynawskich i przede wszystkim w USA. Coraz częściej i odważniej stosują go również polskie sądy rodzinne, pomimo, iż brak jest wyraźnych regulacji prawnych, dotyczących opieki naprzemiennej, jednak brak jest również przepisów wyłączających taką możliwość. Ten innowacyjny system oznacza, że małoletnie dziecko mieszka/przebywa naprzemiennie raz u jednego z rodziców, a raz u drugiego (np. dwa tygodnie przebywa z mamą, następnie dwa tygodnie z tatą itd). Opieka naprzemienna nad dzieckiem może być orzeczona w wyroku rozwodowym lub w ramach osobnego postępowania przed sądem rodzinnym i jest rozstrzygnięciem z zakresu władzy rodzicielskiej, a nie o kontaktach z dzieckiem.
Takie rozwiązanie wydaje się być najbardziej optymalne przede wszystkim dla dobra dziecka, gdyż umożliwia mu swobodne kontaktowanie się z obojgiem rodziców w sytuacji pozbawionej napięć pomiędzy rodzicami. Zanim Sąd wyda decyzję w tym zakresie, zasięga opinii biegłych psychologów, któ- rzy – po zbadaniu rodziców i dziecka – wypowiadają się w kwestii zasadności opieki naprzemiennej.
Adwokat dr Iwona Zielinko
CZY EKS, KTÓRY JEST POZBAWIONY WŁADZY RODZICIELSKIEJ, MOŻE MIEĆ PRAWO DO KONTAKTÓW Z DZIECKIEM ?
Co jest istotne – niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów, tj. spotkań, odwiedzin, zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu, utrzymywania korespondencji i korzystania z innych środków porozumiewania na odległość. Kwestię uregulowania wzajemnych kontaktów rodzice małoletniego dziecka powinni ustalić wspólnie, kierując się jego dobrem i biorąc pod uwagę jego rozsądne życzenia.
• ograniczyć przedmiotowe kontakty (np. zakazać spotykania się z dzieckiem, przy zachowaniu możliwości porozumiewania się na odległość, zakazać zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu, zezwolić na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców lub kuratora),
• całkowicie zakazać kontaktów (np. gdy ojciec dziecka został skazany
Adwokat dr Iwona Zielinko