KASACJA WYROKU – KASACJA KARNA

Czy kasacja karna wstrzymuje wyrok?

CZY SĘDZIOWIE W SĄDZIE NAJWYŻSZYM CZYTAJĄ AKTA?

Oczy­wi­stym jest fakt, że sę­dzio­wie Są­du Naj­wyż­sze­go – roz­po­zna­jąc ka­sa­cję karną wyroku – po­win­ni za­po­znać się skru­pu­lat­nie z ak­ta­mi spra­wy,
jed­nak w prak­ty­ce rze­czy­wi­stość czę­sto wy­glą­da mniej opty­mi­stycz­nie. Ja­kie są te­go przy­czy­ny?

Po pierw­sze, ak­ta zgro­ma­dzo­ne w po­stę­po­wa­niach przed Są­da­mi I i II in­stan­cji, któ­re tra­fia­ją do Sa­du Naj­wyż­sze­go, by­wa­ją bar­dzo ob­szer­ne i mo­gą li­czyć od kil­ku do kil­kudziesięciu, a na­wet kil­ka­set to­mów.

Po dru­gie, obło­że­nie Są­du Naj­wyż­sze­go ko­lej­ny­mi wpły­wa­ją­cy­mi ka­sa­cja­mi karnymi wyroku jest ogrom­ne.

Po trze­cie, nie­ste­ty, ale bru­tal­na praw­da o ka­sa­cjach karnych wpły­wa­ją­cych do Są­du Naj­wyż­sze­go jest ta­ka, że w zde­cy­do­wa­nej więk­szo­ści nie za­wie­ra­ją one za­rzu­tów ty­po­wo ka­sa­cyj­nych, a po­wie­le­nie za­rzu­tów ape­la­cyj­nych, co od ra­zu je dys­kwa­li­fi­ku­je i ska­zu­je na prze­gra­ną.

W ta­kiej sy­tu­acji na­wet je­śli w spra­wie są pod­sta­wy do ab­sor­bo­wa­nia nią Są­du Naj­wyż­sze­go, a nie zo­sta­ną umie­jęt­nie wy­ar­ty­ku­ło­wa­ne przez au­to­ra ka­sa­cji karnej, Sąd Naj­wyż­szy – zgod­nie z obo­wią­zu­ją­cym pra­wem – nie mo­że po­móc. Jak unik­nąć tej sy­tu­acji?

Otóż, ad­wo­kat, dzia­ła­ją­cy ja­ko Wasz peł­no­moc­nik lub obroń­ca po­wi­nien spo­rzą­dzić ka­sa­cję karną wyroku w spo­sób rze­czo­wy, kon­kret­ny i pro­fe­sjo­nal­ny. Jed­no­cze­śnie po­wi­nien za­dbać o to, by treść ka­sa­cji wyroku za­chę­ci­ła sę­dziów do za­po­zna­nia się z ak­ta­mi spra­wy. Nie jest to – wbrew po­zo­rom – za­da­nie ła­twe, gdyż wy­ma­ga przede wszyst­kim du­że­go kunsz­tu za­wo­do­we­go, ogrom­nej wie­dzy, do­świad­cze­nia i za­an­ga­żo­wa­nia ad­wo­kata.

War­to po­szu­kać ad­wo­ka­ta, wy­spe­cja­li­zo­wa­ne­go we wno­sze­niu ka­sa­cji wyroku do Są­du Naj­wyż­sze­go. Jak go zna­leźć? Wy­star­czy spraw­dzić na stro­nie
in­ter­ne­to­wej pro­wa­dzo­nej przez nie­go Kan­ce­la­rii, czy ta ma­te­ria jest mu do­brze zna­na.